Bemoediging en bezinning

02-11-2020

Allerheiligen en Allerzielen

Midden in de herfst vallen twee bijzondere kerkelijke dagen. Op 1 november is het Allerheiligen en gedenken we allen mensen die ooit als martelaar of heilige erkend zijn door de kerk. Een dag later met Allerzielen gedenken we alle overleden gelovigen. Allerzielen is de laatste jaren steeds meer een algemeen gedenkdag in de samenleving geworden waarin we alle overledenen gedenken. Van de heiligen zegt de kerk dat ze al helemaal bij God zijn. Van de overige overledenen dat ze onderweg zijn naar God. Het positieve (!) begrip vagevuur duidt hierop. In ons aardse leven kunnen we als het ware al in verbondenheid met God leven en er steeds meer naar toe groeien. Toch is er ook veel wat ons nog scheidt van God. Gedachten en daden die ons deels van zijn liefde verwijderd houden. Allerzielen is van ouds de dag om in het bijzonder te bidden voor onze overledenen dat God hen helemaal bij zich opneemt. Daarnaast is het natuurlijk ook de dag om bijzonder aan hen te denken.

Allerheiligen en Allerzielen zijn optimistische dagen. Ze gaan over de verbondenheid van mensen met God, waar zelfs de dood geen vat op heeft. En over de verbondenheid tussen levenden en overledenen. Ook deze verbondenheid wordt niet door de dood te niet gedaan.

Allerzielen is natuurlijk ook een dag waarop het gemis van dierbare overledenen nadrukkelijk voelbaar is. We staan stil bij grootouders, ouders, broers en zussen, soms zelfs kinderen, vrienden, goede buren of collega’s die ons door de dood zijn ontvallen. Het gemis doet soms zeer. Het overlijden doet ook iets in jou sterven. Wat zou je graag nog hem of haar willen zien, horen, voelen. Maar het kan niet meer… Wat zou je graag nog dat gesprek voeren, nog even iets willen vragen, wat zou je graag willen delen waar je trots op bent. Maar het kan niet meer… Zelfs de troost dat ze nu in vrede zijn, dat ze geen pijn meer hebben, dat het goed is, kan dat verdriet niet wegnemen. We kunnen het verdriet wel delen. Blijven spreken over de mensen die je mist. Een kaarsje opsteken. Even stil staan en gedenken met een lach en een traan.

Heer, geef hen de eeuwige rust.

  • En het eeuwige Licht verlichte hen.

Dat zij mogen ruisten in vrede.

  • Amen.

 

Diaken Marc Brinkhuis