Bezinning en bemoediging

09-05-2020

In het Oude Testament staat een verhaal van een volk, dat door de woestijn trok, 40 jaar lang, leven in onzekerheid, nieuwe regels die gaan gelden om de samenleving te regelen tot welzijn van iedereen: het is het Exodusverhaal van het volk Israël, als ze bevrijd worden van de onderdrukking uit Egypte en op weg gaan onder leiding van Mozes naar nieuw land. Alleen…. Ze weten niet hoe lang het duurt en onderweg zijn er allerlei onzekerheden, ontberingen, ze hebben honger en dorst en regelmatig zijn ze boos op Mozes. Ze krijgen de 10 geboden aangereikt om hun nieuwe samenleving te regelen met elkaar. Soms zie ik een parallel met onze samenleving nu. En toen kwam ik deze tekst tegen:

 

Hoe kijk jij naar deze maanden?

Hoe beleef jij dit moment,

nu nog midden in de chaos

waar je zelf een deel van bent?

Anders werken, niet naar school nu,

alles via internet,

afstand houden, handen wassen,

bang zijn dat je wordt besmet…

 

Niemand heeft hiervoor gekozen,

niemand heeft dit ooit gewild.

Het verspreidt zich als een schokgolf

en de hele wereld trilt.

Wat betekent dit voor later?

Niemand die dit nu al weet.

Maar er zal vast niemand wezen

die dit voorjaar ooit vergeet…

 

Wat ga jij nog eens vertellen

aan wie ná jou komen zal?

Kijk jij terug op deze maanden

als een diep en donker dal?

Of zie jij ook goede dingen?

Zeg jij straks: ”Het was geen feest,

maar we kwamen elkaar nader

en dat is toch goed geweest”?     

Greet Brokerhof-van der Waa

 

Clazien Broekhoff